Steeds meer merk ik in de praktijk dat mensen hun eigen weg zoeken in het vinden van een therapeut die bij hen past. Waar vroeger wellicht de mening van de huisarts doorslaggevend was, lijken mensen nu meer zelf te beoordelen bij welke hulpverlener ze op de goede plek zijn. Dit kun je zelf inmiddels ook beter uitzoeken. Dankzij internet ligt de wereld aan je voeten, ook wanneer je hulp zoekt. Het nadeel hiervan kan zijn dat het aanbod groot is en de kwaliteit ervan niet altijd duidelijk is. Beroepsverenigingen proberen hier ordening in te brengen, maar zij zijn voor het grote publiek vaak onbekend. Het voordeel is echter dat je een therapeut via internet al een beetje kunt leren kennen. De foto, de manier van schrijven, de gebruikte methodieken, de scholing, al dit soort dingen kunnen zorgen dat je je aangesproken voelt of juist niet. Het helpt als je ergens een klik voelt, als er iets vertrouwd is. Zo hoor ik van de ene cliënt dat mijn naam haar aansprak, van de ander dat mijn uiterlijk prettig overkwam en weer een ander noemt de manier van schrijven op de website. Een ding maakt het duidelijk; we vinden elkaar tegenwoordig vaak op het wereldwijdeweb.